Nefie Loop!

Oom Hennie van Solms van Komga het twee dogters gehad. Die een bruin hare en blou oë en die jonger een, ligte hare en oor haar oë is ek nie seker nie. Ek was in die sondag skool klas net tussen die twee, die een ouer en die ander ‘n jaar jonger as ek. Ek het omtrent in die tyd eendag by my pa gehoor dat hulle in die “ou dae” beeste aangejaag het Komga toe, dan het hulle op Uitkyk oornag. Dis ‘n stywe ent se loop, vra die soldate wat ook in die tagtiger jare patrollies en “vasbyt” in die omgewing gestap het.

Ons bure se familie het ‘n seun gehad wie saam met die jonger van oom Hennie se dogters op skool was. Ek dink hy het sy ogie op die jongste gehad. Een vakansie het die nefie by my kom wonder en vis of mens nie veldlangs sou kon loop Komga toe nie. Ek was daardie dae baie lief vir uitdagings en het al ‘n keer of wat in Uitkyk se rigting geloop. As hy wou gaan is dit reg met my, ek sou hom vat. Ek dink hy het gedink dis kort pad, ek het ook gedink dis korter as die 42km grondpad.

Ons het toe die datum afgespreek en die nodige beplanning gedoen. Van die plaas af lyk Uitkyk sommer ver, maar Komga is nog verder van Uitkyk as Uitkyk van die plaas. Ek dink ons het bereken daar sou nog kuier tyd ook wees as ons vroeg Saterdag in die pad val. Daardie dag het ons geloop! Ek sal dit nooit vergeet nie. Toe ons die diep klowe noord van Uitkyk insak besef ek wat die term “dooie grond” beteken. Dis iets soos ‘n verrassing, ‘n baie onaangename een… Ek en die nefie het ons flenters geloop om by daardie van Solms dogters te gaan kuier.

Tot vandag toe weet ek nie of die van Solms dogters van ons stappie bewus was nie. Een ding is seker, hulle het nie ‘n idee wat die nefie moes deurmaak vir daardie kort en moeisame besoekie. Terwyl die skoolmaats gekuier het, het ek gelê en Desperado kyk. Ek dink dit was ‘n fliek oor ‘n eensaam cowboy…

My pa het ons die volgende dag na kerk huistoe geneem, ons bene was te seer om terug te loop.